Picanha Picasso

Veel gelachen bij de ontspannen Peter. Met Prosecco werd het tijdloos bestaan ingeluid. Toch was er ook een moment van bezinning. Over het waarom van het afscheid van de ING bank. De lach werd omlijst met eigen gemaakt (alles was eigen gemaakt, ook de patat. De buren belden aan waar hun aardappels waren gebleven.... volgens Peter).. eigen gemaakte Braziliaanse kost van Meersterlijk niveau door chef kok Maria. En bananen humor. De bezinning werd omlijst met emotionele piano melodieën.

De temperatuur liep op, Mark hield het niet meer. Tijd om de laatste noviteit op autogebied, de Chevrolet cendrier illumination te keuren en om buiten een sigaar te roken. Wat ze al niet uitvinden tegenwoordig! Zoals wachtkamers voor macho mannen die geen tafels willen afruimen. (Nog uit te vinden: radio knoppen waarmee je het gekwebbel van Braziliaanse Black Beauties wat zachter kan zetten)...

Als klap op de vuurpeil ondekten we een K. Appel aan de muur bij Peter en Maria. Is alle moeite voor een mooie regeling met de ex-werkgever om voorgoed de dagen virtuoos in Brazilië te kunnen slijten blijkbaar toch voor niets geweest. Meer foto's: www.kattenbroek.com/2007pics/picanhapicasso/index.html

Noren & appeltaart

Foto: Sandra met zusje

Sandra vierde haar verjaardag. Deze werd opgeleukt door héél veel taarten, baby Samara en Wim’s neef Fred en vriend John. Fred woont in België en heeft al zo’n beetje de halve/hele Wereld gezien. Hij is in de las business en weet hoe je champignons automatisch kan laten plukken. John heeft jaren in Noorwegen gewoond en werkt nog dagelijks met Noren. Schijnt dat behalve de Noren in Bergen en boven Trondheim er niet tussen te komen is. Maw. Je wordt niet opgenomen in de gemeenschap, hoogstens “getolereerd”. Een geheel ander volk dan Zweden. Tja.. Nederlanders en Belgen zijn ook verschillend.

De appeltaart van Dudok is de lekkerste van Rotterdam op die van Wim na. Hij heeft voor mij eens de lekkerste appeltaart gebakken die ik ooit heb gegeten. Lang geleden alweer.

Foto’s: www.kattenbroek.com/2007pics/sandra22/index.html

Stube Resurrection

Outside the stube no one can hear you scream.

Wat hebben mannen echt nodig? Drank, sigaren, warmte en een plek om ongestoord vrienden te kunnen ontvangen zonder rekening te hoeven houden met interieur design of lavendel drijf kaarsjes. Dat de locatie een afgedankte werkplaats cq. tuin gereedschap opslagplaats betreft mag de pret niet drukken. Een beetje opgeleukt met lampjes en een werkplaats verwarmer (niet op de foto) is het aangenaam vertoeven in de jacht- annex skihut. De temperatuur? Een aangename 21 graden. De jassen konden uit. Na worst was er ook een exclusieve franse kaas van Maarten met put kaas ontstijgende luchten (het type lucht waar je ongedierte mee kan verdrijven). Maarten zag ook brood in het skihut concept op Landel Greenparks basis. Alleen voor mannen dan. Om hierin serieus te kunnen investeren toverde Mark om 4:30 in de morgen plotseling twee loterij tickets uit zijn binnenzak. Helaas, ondanks de als cadeau ontvangen pluche dobbelstenen voor de binnenspiegel van de auto als geluks amulet, was er geen prijs op de nummers eindigend op “niks” gevallen.

Des-al-niet-te-plus was het een geslaagde stube grappa probe. Waarbij zelfs een nieuw strategisch spel, met mysterie omgeven, door de auteur deez column werd geïntroduceerd. Jammer dat ondanks het aantal academische graden in de stube aanwezig het Kathai was (een buurmeisje van 9 jaar oud) die de regels echt snel begreep en wist toe te passen. Mannen worden dan toch snel beïnvloed en uit de kaart gespeeld door de nevelen van tabak, grappa en Berenburg?

To be continued...

Foto’s: www.kattenbroek.com/2007pics/stuberesurrection/index.html

Radio Bueno

Foto: De welverdiende verlate champagne brunch voor de Chevy monteurs.

Nee, het was geen Delco of Kenwood. Op de sticker van de standaard ingebouwde Chevy Unit prijkte “Radio Bueno”. Het geheel zag er inderdaad nog als “bueno” uit ware het niet dat de unit verlichting weigerde en dat was de reden dat Peter assisteerde om minitieuze conventionele hallogeen lampjes te vervangen.

Bij de Brezan gekomen had de bediende snel de conclusie getrokken dat onze lampjes een net iets bredere contact voet hadden. Net zoals Amerikaanse hamburgers een slag groter zijn, zo zijn ook de contact voetjes uit de Chevy van Amerikaanse leest. Na zonder succes een auto stereo pimp station bezocht te hebben op een Industrie terrein arriveerden wij bij de Chrysler dealer.

De strak in het pak gestoken verkoper zag hoopvol Peter de auto show salon binnen treden. Er waren verder geen klanten op zaterdag middag. Toen Peter daargekomen welgeteld één ultra mini lampje te voorschijn toverde en vriendelijk glimlachtend de brylcream verkoper wilde aanspreken, zag ik de verkoper verstijven. Zonder echter een spier te vertrekken werden we verder naar de “receptie van de werkplaats” geleid. De vriendelijke monteur met contactuele vaardigheden haalde de juiste type lampjes tevoorschijn. Na 5 Euro te hebben afgerekend (40% fooi) waren we weer de man. Jammer, ondanks de (verplichte?) hulpvaardigheid wordt mijn volgende auto geen Crysler Sebring. Maar gelukkig kan de Chevy na een stoel, shampoo en radio lampjes opfrisbeurt ons weer jaren naar Wisky tastings in Belgie en Witte wijn probes in de Moezel begeleiden.

Na een kleine modificatie aan de Cruise control van Peter’s Pinda te hebben uitgevoerd konden wij eindelijk de stevige brunch verorberen om ons voor te bereiden op de avonturen die in de late middag, avond en nachtelijke uren zouden gaan plaats vinden

Braziliaanse wijn

Foto links: Test panel

Hier een column gebaseerd op de Toca Skype Chat verhandelingen van Joep Jansen , Vinoloog i.o. aangevuld met de conclusie van het test panel (Cees, Mark, Maarten, Adelice, Ben, Dick) op 10 november jl. nav. een proeverij van Braziliaanse witte wijn “Miolo”.

Over wijn gesproken mensen... een groot cliché is hier van toepassing "over smaak valt niet te twisten", ieder drinkt zijn wijn, 2 jaar geleden was ik op Prowein in Düsseldorf, daar stond een Braziliaanse stand met alleen Braziliaanse wijnen. Ik heb alles geproeft en opvallend was dat er altijd wel wat scheelde aan de wijnen, met name de rode. Voor mij waren ze niet helemaal in balans. Je kan het dan hebben over het zuurgehalte, tanninegehalte, te hoog alcoholpercentage etc. Zet hem maar eens naast een Argentijnse wijn dan kan je vergelijken.

Cremants, in Brazilië zou ik persoonlijk niet een sec of demi-sec kiezen of nog zoeter maar de echte brut. Deze zijn dan niet zo droog als de Moët & Chandon bijv. die echt beendroog is bovendien mineralig wat een nog droger effect op je tong heeft. Dat heeft met de kalkgronden in het Champagne-gebied te maken en ook het koele klimaat. Deze aspecten ontbreken in de Braziliaanse wijngebieden.

koop ook niet een spumante in Brazilië maar een cremant (= wijn gemaakt volgens de methode champenoise) en dan dus de Brut, die zijn zeer aangenaam....

Ik kocht weer jaar geleden een goede fles Braziliaanse cremant in Pau d'Açucar supermercado aan de Praça Tamandaré voor zoals ik goed herinner R$ 36,=. Import champagnes zijn vele malen duurder en zoals gezegd vond ik het van goede kwaliteit.

als je van bubbels houdt is dit zeker geen slecht alternatief voor de dure champagne en zeker zo lekker...

Miolo uit de AH heb ik niet geproeft maar nogmaals als voor de rest iedereen Miolo lekker vind, jongens ik ben de laatste die zal zeggen dat je die dan niet moet drinken, eerdere citaat "over smaak valt niet te twisten..".

Hier de conclusies van het test panel. Het test panel, bestaande uit Cees, Mark, Maarten, Adelice, Ben en Dick bijeen op zaterdag 10 november 2007 verklaard hierbij Unaniem dat de Braziliaanse Miolo wijn soepel door de gootsteenbak spoelt. Om de mond vervolgens te reinigen was er Prosecco, Grappa en Bordeaux. Uiteindelijk deed Ben nog een verwoedde poging het geheel te analyseren en subtiel te plaatsen. Dit nam niet weg dat andere aanwezige zoete witte wijnen (van Peter Loewen en een Bordeaux) aanmerkelijk beter scoorden op Ben’s genot index.

-- Advies --

Do’s:
Adega do Vale...(rood, cabernet sauvignon-syrah)
winkels die je moet bezoeken in Goiânia zijn: Pikiras en Casarão

Don’ts: Wijn van het merk Miolo

Zon in Son

Foto boven: Joop met schoenen

Foto rechts: Adelice & Ana

Het regende zonnestralen in Son. Hééérlijke Braziliaanse kost en de champagne vloeide rijkelijk. Het was dan ook de verjaardag van Ana Rita, een Braziliaanse uit Salvador & ZARA professional. Joop, de levensgezel van Ana, wilde graag verbloemen dat hij een new technology freak is door de stelling te hanteren dat hij als digibeet aangemerkt mag worden. Wat moeten wij daar van denken. Omdat, de woonkamer van Ana en Joop is omgeven door Nintendo, iPOD, Laptop en desktop computer apparatuur. En ook Joop doet verwoede pogingen om Internet voordeeltjes te behalen zoals bellen met Jajah. Er kan bij Joop en Ana nog gewoon binnen worden gerookt (waar vinden we dat nog?) ondanks dat Joop zelf is gestopt. Verder geleerd dat Ana nog steeds wild beyond wild danst en pads niet altijd slechter zijn dan nespresso cubs als je maar sterke koffie neemt (dark roast). Oh ja en daar was dan nog de schoenen fetish van Joop...

Foto’s van het feest: www.kattenbroek.com/2007pics/anaeson/index.html

Vrienden van Chincha

Foto: Adelice & Fred

Het was een gezellig samenzijn in Almere. Reden voor het feestje in Almere was de verjaardag van Rene Veenstra alwaar journalist Fred mij “uithoorde” over de Rita Verdonk VVD perikelen. Fred heeft in Venezuela gewoond en daar ook tijdens een interview met onze mondiale mad cow gesproken: Chávez. Ook Fred ziet Venezuela vervallen tot een dictatuur wat experimenteert met economisch riskante modellen.

Foto’s van het feest: www.kattenbroek.com/2007pics/renerene/index.html
Filmpje van het feest: http://nl.youtube.com/watch?v=JAgHCTy4HqY

Een heel stukje ten Zuid Westen van Venezuela ligt Peru. Daar komt Monica, Rene’s vrouw, vandaan. Monica’s familie heeft geleden van de aardbeving die daar iets ten zuiden van Lima heeft plaats gevonden. Gelukkig zijn er geen slachtoffers binnen de familie gevallen, maar liggen wel meerdere huizen van familie en vrienden na drie maanden nog steeds in puin. Geld bedoelt voor wederopbouw verdwijnt in de zakken van lokale bestuurders. Het is triest te constateren dat de opbouw zonder particulier initiatief nauwelijks van de grond komt. Een van die particuliere initiatieven heeft Rene gestart. Voor meer informatie bezoek de site van de stichting die Rene heeft opgericht:

http://www.vriendenvanchincha.nl/

Wij zijn vrienden van Chincha.. U ook? Stort ook wat. GIRO 358618

Aikido Rotterdam

De Dojo Isshin van Sensei "Meester" Wim heeft een geheel vernieuwde homepage. Het geheel ziet er gelikt uit. Geef je mening over de site aan de Sensei.

Klik op het plaatje