Even iets rechtzetten met uw welnemen

Alweer ongeveer min of meer 4 weken geleden kwam het er dan van. Rob en Mark waren present om de immer schevere schutting recht te zetten die onze tragische tuin onttrekt aan het straatbeeld. De schutting staat inmiddels zo'n 18 jaar en is langzamerhand in zo hevige mate ten prooi gevallen aan houtrot, vooral het gedeelte van de schuttingpalen die in de grond steken, dat hij vooral op 1 punt wel 30 graden naar de straat boog.

De door voornoemde deskundigen in samenspraak met de eigenaar van het perceel ontwikkelde strategie luidde "houten wiggen slaan naast de palen, waardoor deze vanzelf worden opgericht en hopla, men zijn schutting staat weer recht".

Dus eerst maar eens op zoek naar houten wiggen. Zoeklocaties: Hornbach te Zaandam en als back-up Tuincentrum Ranzijn, eveneens te Zaandam.

Helaas helaas, bij Hornbach geen houten wig te vinden. Blijkbaar vallen er bij andere mensen in Zaandam geen schuttingen om. Dit leidde bij de bouwkundige deskundige tot enige irritatie die hij dreigde af te reageren op het voertuig van onze chauffeur, de heer Rob Mob. Maar, behalve een nerveus grijpen naar de schouderholster werd onze chauffeur hierdoor in het geheel niet van de kaart gebracht.

Bij Tuincentrum Ranzijn zijn uiteindelijk een aantal einden hout aangeschaft, weliswaar niet gewigd, maar wel geschikt om als ondersteuning naast de schutting in de grond te worden geramd. Aldus is geschied. Het resulaat was bevredigend. De schutting staat weer alleszins recht.

Na even te hebben uitgerust, hebben de harde werkers een eenvoudige doch voedzame lunch genoten, waarna ieder zijns weegs ging. Tot op heden houdt de schutting zich nog kranig, waarop slechts een welgemeend proficiat gehoord mag worden!

Geplaatst door Peter, rechtmatig eigenaar ener matig rechte schutting.

Reformatorisch Houthakken

Terwijl Rolf en Mark in Brazilië aan een Caipirinha nippen wordt er in koud, maar licht zonnig Nederland gewerkt. Zelfs op zondag. Om 10:00 uur stonden twee Nespressos en McCullogh’s klaar in het klamme en natte Muiden. Nadat de elektrische kettingzaag was getest op een hard stammetje werd snel over gegaan op de motorzaag. Olie, mengsmering bijvullen, choken en starten. Dat ging een stuk beter. 13.000 toeren ipv. 3000 toeren. De hele berg hout in 1,5 uur gezaagd op de bok van Maarten en 1/3 deel gekloofd en gestapeld. Even was Maarten bang dat het harde hout niet te kloven was. Maar met z’n nieuwe stihl kloofbijl was het een koud kunstje waar je lekker warm van wordt. Hard hout barst zelfs beter en de bijl blijft niet steken. Waarschijnlijk omdat we zo ons best deden, of vanwege de goede CRM eigenschappen van Maarten kwam om 11:30 het zonnetje om te hoek kijken. En Karen met de fotocamera. Alleen Dijkwandelaars dachten: “Wie zijn die mannen die op zondag het hout komen zagen”?..

Leiwen Revisited

Zaterdag 15 december was het weer zover. De wijnvoorraad voldeed niet meer dus er moest maar een snel retourtje richting Leiwen gemaakt worden. Aangezien Maria onder het mes is geweest bij onze Oosterburen, is het Krankenhaus in Nettetal (achter Venlo) een mooie tussenstop!

Nieuwe knie of niet, de aanblik van die twee frische Hollandsche jongens deed haar van enthousiasme uit bed springen en een rondedans doen. Vooralsnog is ons onbekend of we hebben bijgedragen aan het genezingsproces of juist niet.... Maria was als vanouds gezellig, en had natuurlijk graag met ons meegereden naar Leiwen, maar ja...Peter en het huishouden kunnen ook niet langer zonder haar....

De reis ging verder...een continu doorpratende Dick aan het stuur (begrijp nu waarom Adelice graag slaapt in de auto..). Na een comfortabel ritje kwamen we rond een uur of 5 aan bij Weingut Peter Loewen. Helaas voor Dick was grote vriend Peter er niet, verplichtingen elders. Zijn afwezigheid bleek echter meer dan goed gemaakt te worden door zijn vader!!

Hij stond ons al op te wachten,en had de flessen rode wijn, ontkurkt en wel, op tafel staan.

De proeverij kon beginnen.

Duitsers hebben een wat ruimer begrip dan anderen als het om 'proeverij' gaat....

Het glas gaat halfvol, je drinkt het op (aan uitspugen wordt hier niet gedaan..) , en het glas wordt gelijk weer gevuld! En natuurlijk wel een beetje doordrinken graag, er is genoeg te proeven! Gelukkig deed Pa net zo hard mee als wij en kreeg er ook steeds meer trek in... Voor we het wisten hadden we het gehele assortiment geproeft, en stond de tafel vol met halflege flessen...

Omdat we zo snel dronken vond pa het beter om ons maar direkt aan de grote 4000 litertanks te leggen..Dit zijn de tanks waar de wijn voor het komende jaar ligt te ontwikkelen. Ook hier moest natuurlijk alles even getest worden, waarbij met name de Grauburgunder ons erg goed is bevallen...dat beloofd wat!

Uiteindelijk waren we daar om onze inkopen te doen,dus we moesten de bestellijsten met onze wensen maar eens gaan invullen. Schrijven en tellen blijkt best lastig boven een bepaald promillage....Het kostte wat tijd voor vader Loewen de bestellingen begreep, maar het was gelukt! En het was tevens al bijna 8 uur. Hotel Restaurant Wappen von Leiwen lag gelukkig vlakbij, en Pa Loewen had vooruitgebeld, dus het diner stond klaar. Dit Hotel is een aanrader voor iedereen die er nog eens heenwil! Tijdens de maaltijd trok Dick al wat wit weg, en de borrel+ sigaar op het balkon( we hadden een fles schnaps van pa meegekregen..) werden Dick toch echt teveel..Voor het eerst in een lange uitgaanscarriere heb ik Dick zien afhaken...!

De volgende morgen waren we echter weer fris als duitsche hoentjes en hebben we onze wijn opgehaald die gelukkig perfect in de auto pastte.... Een warm afscheid van Pa, en daarna gedag Leiwen!

De uitlaat raakte de grond nog net niet!!!  Via een ritje langs de Moezel en een tussenstop in Bernkastel (kerstmarkt,gluhwein etc...) en Verviers in Belgie (lelijke mensen, lelijke stad) zijn we veilig in Almere aangekomen!  Adelice zat al te wachten op haar mannetje, en Maarten kwam ook snel even langs om z'n bestelling op te halen. Dus het goede 'weekendje' is 

passend afgesloten met een ...proeverij!

Voor meer foto's, ga naar: www.kattenbroek.com/2007pics/leiwenketelbinkies/index.html

Corrie is jarig!!!

Corrie is jarig Hoera Hoera Hoera!!!! (aan leeftijden doen we niet op deze blog...)

Tezamen met Dick, Adelice, Joep en Marise en Corrie's eigen (ook een beetje jarige..)Job zijn we voor een gezellig etentje uitgenodigd in Lunteren.

Dwars door de striemende storm in een kleine Ford Fiesta van 20 jaar oud (ja,Dick krijgt dure leenauto's van de garage..) zijn we veilig bij Corrie aangewaaid. Het duurde even voordat Corrie begreep dat Dick en Adelice een digitale fotolijst kado hadden gegeven, maar de dankbaarheid was er, zelfs in onwetendheid, niet minder om!

De trouwfoto's van Dick en Adelice staan vanaf nu elke dag op het orgel te rouleren...

Natuurlijk had Corrie daar liever een paar goudvissen in een aquarium gehad of een bos bloemen in een vaas, maar ze bleef opgewekt! 

In aanwezigheid van Joep moest natuurlijk ook de wijnkelder ontdekt worden. Alwaar we tot de ontdekking kwamen dat Corrie er qua alcoholgebruik best nog een tandje bij mag zetten...WIJN IS OM TE DRINKEN!!   De twee nog bruikbare flessen die overbleven zijn dus subiet soldaat gemaakt, net als de geweldige wijnen die Joep als kado mee heeft gebracht..

Dit alles onder het genot van een heerlijke Hollandsche variant op Bacalhau die ons door Corrie werd voorgezet.

Het tafelgesprek? Hoe om te gaan met lastige ouders....

Corrie behoort duidelijk niet tot die categorie!!