Braziliaanse Gouden Kooi

Als fervent tegenstander van GTST en lieden die ik "GTST-publiek" noem (niet noodzakelijker wijze ook kijkers van voornoemde serie, sommigen kijken niet en vallen wel in de categorie) moet ik met een licht schaamtegevoel bekennen dat ik al vanaf dag één een soort liefhebber ben van de Gouden Kooi. Ook voorheen konden diverse series Big Brother mij bekoren. Iedereen heeft dus van die kanten waarover zij minder blij zou kunnen zijn. Dit is er eentje van mij. Maar dat terzijde.

Ik lees ook zo nu en dan het relaas van de verre ondekkings reiziger, de kolonist in ons midden, danwel, hij die gewoon zijn geliefde heeft gevolgd om thuis het bestaan verder te vieren, erger zelfs, het dagelijks bestaan op een ander niveau te genieten.
Ik heb het hier over de man die bij veel lezers/deelnemers (hoewel, deelnemers? Het is met drie bloggers nog tamelijk rustig, een doorn in het oog van de vader deez' blog, maar wederom, ook dat terzijde..) bekend staat als Brazilbar.
Ik las vanmorgen in alle rust de laatste bevindingen (het is gelukkig weer mogelijk, na een, naar ik heb begrepen, een taai ICT probleem, een van de nadelen van een verblijf in de rimboe), en ineens was daar die bliksemschicht in mijn linker hersenhelft. HERKENNING!

Ik las de laatste avonturen, een brandje, een bezoekje van vrienden, het verre afgelegen bestaan, aangewezen op een eigen klein clubje, en ineens realiseerde ik me, "verrek, ik lees hier de belevenissen van de braziliaanse vrije versie van de Gouden Kooi".
Twee mentale miljonairs, een leven lang opgesloten in een paradijselijke luxe...

De vergelijkingen gaan verder. De twee deelnemers komen niet meer thuis (en worden gemist op de BBQ's van de stichter deez' blog), en de doelstelling is zolang mogelijk overleven teneinde aan het eind, als alles is geweest, nog langer op deze plek te wonen. Intussen een trouwe schare kijkers/lezers die op de hoogte gehouden wensen te worden van de dagelijkse belevenissen, en zo nu en dan zelfs invloeden van buitenaf, in de vorm van kleine bezoekjes ter verhoging van de moraal der deelnemers. Grandioos concept, beide.

Helaas gaat in de nabije toekomst, omdat de laatste rebel in nederlands televisie beleid, opgericht met als doel veel geld om te zetten in nog veel meer geld, is overgenomen door de entertainer van het GTST publiek, het programma op de grote hoop, een gevulde harddisk in het Beeld en Geluid gebouw op het Media Park. Mischien is er hoop voor een opvolger.
De voordelen van de Eemnes versie, maar vanuit de jungle van Palmas verschoont blijven van enkele nadelen. En sinds er sinds korte tijd gewoon weer via moderne internet middelen contact mogelijk is, is het enige dat overblijft om de jungle van Palmas vol te hangen met camera's zodat wij, de trouwe lezer, een trouwe kijker kunnen worden.
Misschien een een kleine verandering van titel, de Gouden Jungle, en mischien als toekomst perspectief, een reality show euvre prijs, de Gouden Palmas.