Waarin een groot land klein kan zijn

Ik wil jullie zonder gebruik te maken van foto's dit keer, deelgenoot maken van weer een hele merkwaardige toevallige ontmoeting die in een klein land als Brazilie nu eenmaal makkelijk kan plaatsvinden. In Nederland zou dit niet gebeuren, althans ik heb het nog niet meegemaakt. Nu is Nederland natuurlijk een heel groot land, waardoor toevallige ontmoetingen bijna niet voorkomen.

We waren van het weekend naar Pirénopolis vanwege de verjaardag van José Augusto. José Augusto en zijn levenspartner Vauter zijn inmiddels grijze mannen van rond de 60, 65 jaar die al een partnerschap van zeker 35, misschien wel 40 jaar achter zich hebben liggen. Ze woonden tot een 8 jaar terug op een chacara bij Goiania, maar zijn verhuisd naar Pirénopolis alwaar ze zich aardig in de jetset hebben genesteld. Pirénopolis is een prachtige oude stad in Goiás, met een rijke voorraad aan nog uit de Portugese tijd stammende huizen en kerken.

Mijn echtgenote is al meer dan 30 jaar bevriend met Sé en Vauter. Ik ken ze zolang als ik Batista kent, dus ook al een jaar of 18. Het zijn dierbare vrienden van ons, die ik altijd hebt bewonderd om de enorme rust en stabiliteit die ze uitstralen. Als je bij ze op bezoek bent, valt alle stress, spanning, ongemak en wat iemand verder nog bij zich mocht hebben aan ballast in één keer weg, doordat ze zelf op geheel natuurlijke en onbewuste manier te kennen geven volkomen op hun gemak te zijn. Gevoel voor humor ontbreekt ze niet. Een aantal jaren terug hadden ze een klein hondje als huisdier. Het hondje werd in een hangmat door beiden enthousiast heen en weer gewiegd als een soort schommel. Op een bepaald moment viel het hondje natuurlijk uit de hangmat en liep piepend en verongelijkt trekkend met beurtelings en linker- en rechter achterpootje weg. Het was hilarisch hoe Sé daarop droog opmerkte "ela é viado de maís!".

Het verjaardagsfeest was afgelopen zaterdag. Maar omdat we vrijdag al in Pirénopolis waren, zijn we 's avonds vast even José Augusto thuis gaan feliciteren. Vrijdag was zijn echte verjaardag. We kwamen daar rond 20.00 uur 's avonds binnen. Er was een andere gast op bezoek die op het punt stond om weg te gaan. Een Braziliaan van naar ik schatte rond de 35, 40 jaar. Vauter introduceerde mij bij hem als zijnde een Holandés. Waarop de man verrast uitriep dat hij in Palmas, waar hij woont, ook een Holandés kent. Waarop ik onmiddellijk riep "toch niet een hele lange?" "Ja" ,was het antwoord. Een hele lange Holandés met de naam Hof (bedoeld werd natuurlijk Rolf). Na even heen en weer praten was de situatie glashelder. De 35 a 40-jarige gast van José Augusto en Vauter heet Eduardo en is in werkelijkheid bijna 50, is ex-senator en bezit een televisiestation en heeft reeds de hoofdrol gespeeld in een van Rolf's blogs. Ik had hem dus onmiddellijk glashelder op het netvlies.

Hij blijkt José Augusto en Vauter al meer dan 9 jaar te kennen en was ook even komen aanwaaien voor felicitatiedoeleinden!

Eduardo is natuurlijk nog gezellig een uurtje gebleven. Het is werkelijk een topkerel. We hebben op zijn mobiel de naam van een Braziliaanse pianist opgegoogled die ik was vergeten, veel niet-ingepland bier gedronken, dat ineens heel snel door Vauter aldoor werd bijgevuld. Er ontstond ineens een feestje. En bij het afscheid ben ik bijna door hem platgedrukt tijdens een innige omhelzing waarbij we hebben afgesproken dat we in april (ik neem aan dat we dan richting Palmas gaan, of ik ga alleen of samen met Mark??????) samen met "Hof" wat leuks gaan doen in Palmas.

Al met al een goed begin van een leuk weekend Pirénopolis. Het verjaardagsfeest zaterdag was heel gezellig. Zo gezellig dat Batista naar het hotel terug moest sturen, aangezien ik moeite kreeg met voortbewegen op 2 benen, waarschijnlijk veroorzaakt door whisky. Ik lag om 19.00 uur in mijn nest en ben daar tot de volgende ochtend 08.00 uur gebleven. Toen was ik weer goed (tussendoor wel 2 keer opgestaan voor afgieten en 2 keer paracetamol innemen).

Dus in april gezellig op stap met Eduardo. Misschien loop ik hem voor die tijd ergens bij vrienden tegen het lijf ..............